31 Temmuz 2010 Cumartesi

1

Kafam yine patlıyor.. Başım şişti, herkesin bu kadar sorunlu olmaması lazım, değil mi?? Düşünecek çok şey var ancak hepsini düşünecek bile olma düşüncesi beni çok yoruyor. Belki de her şeyi aklımda düşündüğüm için bu kadar yoruluyorum. kimse yardımcı olmuyor. İnsanlardan yardım istiyorum. İşler var, okul var.. Hepsinin birlikte yürümesi gerekiyor. E bir de sevgili var.. Kafa kalır mı bunların hepsine yetişmeye? Aslında pek de bir şey yok belki de diğer insanlardan daha fazla düşündüğüm.. Ya her şeyin çok zor olduğuna inandırmışım kendimi, psikolojik bir baskı bu; yada nörolojik bir soruna işaret ediyor bu sıkıntılarım. Ancak ne olursa olsun tüm düşündüklerimi yazsam belki de bu sıkıntılar azalır? Bunu daha önce de düşünmüştüm ancak her zaman başarılı olamıyor insan.. Aklımdaki tüm projeler için bir yöntem geliştirerek başlayabilirim. Brain storming yapabileceğim, bulduğum kaynakları düzgün bir şekilde toparlayabileceğim bir yöntem. Ondan sonra bu yöntem ile kurulacak şirket, ilk üç fikir, yüksek lisans tezi hepsini bu yöntemle düzenleyeblirim. Burayı da kendi kendime konuşmak için kullanabilirim..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder